Rojin Kabaiş’in ön otopsi raporu belli oldu
Cansız bedeni bulunan Rojin Kabaiş'in ön otopsi raporu belli oldu. Kabaiş'in bedeninde herhangi bir yaralanma izine rastlanmadı
## Rojin Kabaiş'in Ölümü: Bir Üniversite Öğrencisinin Kayboluşu ve Açıklanamayan Ölümü
21 yaşındaki üniversite öğrencisi Rojin Kabaiş'in 27 Eylül'de Van'da kaybolması ve 15 Ekim'de Van Gölü kıyısında cansız bedeninin bulunması, Türkiye'yi derin bir üzüntüye boğdu. Kabaiş'in ölümüyle ilgili sorular, henüz kesin bir cevaba ulaşmış değilken, aile ve kamuoyunda derin bir endişe ve öfke hakim.
Kabaiş, Van Yüzüncü Yıl Üniversitesi Çocuk Gelişimi Bölümü'ne kayıt yaptırmış ve yeni bir hayata başlamak üzereydi. 27 Eylül akşamı, yemek yedikten sonra kaldığı Seyyid Fahim Arvasi Kız Öğrenci Yurdu'ndan çıktı. Ancak eve geri dönmedi. Sabah, arkadaşları Kabaiş'in yurda geri dönmediğini fark etti ve durumu aileye ve polise bildirdi. Aile, kızlarının güvenliği için hemen arama çalışmalarına başladı.
Günler süren aramalar sonucunda, 15 Ekim'de Kabaiş'in cansız bedeni Van Gölü Molla Kasım Köyü sahilinde bulundu. Van Adli Tıp Kurumu'nda yapılan otopsi sonucunda, Kabaiş'in bedeninde herhangi bir kesici veya ateşli silah yaralanmasına dair bir bulguya rastlanmadı. Ayrıca, herhangi bir kemik kırığı da tespit edilmedi. Ön otopsi raporunda, genç kızın boynunda, diz ve kolları ile göğüs ön yüzünde kanama ile uyumlu olabilecek renk değişikliklerine dikkat çekildi.
Van Cumhuriyet Başsavcılığı yetkilileri, yapılan ilk incelemelerde şüpheli bir duruma rastlanmadığını, ancak uzun süreli suda kalma nedeniyle cesette ciddi anlamda deformasyonların gözlendiğini belirtti. Ölüm nedeninin kesin olarak belirlenmesi için İstanbul Adli Tıp Kurumu'ndan gelecek sonuçlara göre işlem yapılacağı açıklandı.
Kabaiş'in ailesi, kızlarının tek başına göl kıyısına gitmeyeceğinden ve gölün derin olmadığından, başlarına bir şey getirildiğinden emin olduklarını dile getiriyor. Baba Nizamettin Kabaiş, "Zararsız küçücük Rojin'den ne istediler? Rojin'in kime ne zararı vardı ki? Niye böyle yaptılar? 24 kilometre uzağa gece o çocuk tek başına gitmez. Ben orayı görmedim. Ayrıca yurdun yanındaki göl derin değil. Eğer gitselerdi orada boğulma tehlikesi yoktu. 50 kilometre dalgıçlar ileri gidiyor, daha bir karıştı. Çocuğumun başına birileri bir şey getirmiş mutlaka. Zaten tek başına oraya gitmez. Oradan suya girse de oraya kadar gitmez. Bir vahşet vardır. Birileri mutlaka bir şey yapmış. Ben devletten bunu istiyorum. Bu vahşeti yapanları en yakın zamanda ortaya çıkarsınlar. Cezaları da idam olsun. Bir daha da Rojinler gitmesin. Acılara son verelim. Çocuklardan, kadınlardan ne istiyorlar?" diyerek kızının ölümüyle ilgili şüphelerini dile getirdi.
Rojin Kabaiş'in ölümü, Türkiye'de kadın cinayetleri ve şiddetine karşı mücadele edenleri bir kez daha harekete geçirdi. Aile ve kamuoyu, genç kızın ölümünün aydınlatılmasını ve sorumluların cezalandırılmasını talep ediyor.
Olayın aydınlatılmasının yanı sıra, Rojin Kabaiş'in ölümü, kadınların güvenliği ve toplumsal cinsiyet eşitliği konusunda derin bir tartışmayı da gündeme getirdi. Kadınlar, sokaklarda, evlerinde, eğitim kurumlarında ve her yerde güvenli hissetmelidir. Bu, bireysel çabaların ötesinde, devletin, toplumun ve her bireyin sorumluluğudur.
21 yaşındaki üniversite öğrencisi Rojin Kabaiş'in 27 Eylül'de Van'da kaybolması ve 15 Ekim'de Van Gölü kıyısında cansız bedeninin bulunması, Türkiye'yi derin bir üzüntüye boğdu. Kabaiş'in ölümüyle ilgili sorular, henüz kesin bir cevaba ulaşmış değilken, aile ve kamuoyunda derin bir endişe ve öfke hakim.
Kabaiş, Van Yüzüncü Yıl Üniversitesi Çocuk Gelişimi Bölümü'ne kayıt yaptırmış ve yeni bir hayata başlamak üzereydi. 27 Eylül akşamı, yemek yedikten sonra kaldığı Seyyid Fahim Arvasi Kız Öğrenci Yurdu'ndan çıktı. Ancak eve geri dönmedi. Sabah, arkadaşları Kabaiş'in yurda geri dönmediğini fark etti ve durumu aileye ve polise bildirdi. Aile, kızlarının güvenliği için hemen arama çalışmalarına başladı.
Günler süren aramalar sonucunda, 15 Ekim'de Kabaiş'in cansız bedeni Van Gölü Molla Kasım Köyü sahilinde bulundu. Van Adli Tıp Kurumu'nda yapılan otopsi sonucunda, Kabaiş'in bedeninde herhangi bir kesici veya ateşli silah yaralanmasına dair bir bulguya rastlanmadı. Ayrıca, herhangi bir kemik kırığı da tespit edilmedi. Ön otopsi raporunda, genç kızın boynunda, diz ve kolları ile göğüs ön yüzünde kanama ile uyumlu olabilecek renk değişikliklerine dikkat çekildi.
Van Cumhuriyet Başsavcılığı yetkilileri, yapılan ilk incelemelerde şüpheli bir duruma rastlanmadığını, ancak uzun süreli suda kalma nedeniyle cesette ciddi anlamda deformasyonların gözlendiğini belirtti. Ölüm nedeninin kesin olarak belirlenmesi için İstanbul Adli Tıp Kurumu'ndan gelecek sonuçlara göre işlem yapılacağı açıklandı.
Kabaiş'in ailesi, kızlarının tek başına göl kıyısına gitmeyeceğinden ve gölün derin olmadığından, başlarına bir şey getirildiğinden emin olduklarını dile getiriyor. Baba Nizamettin Kabaiş, "Zararsız küçücük Rojin'den ne istediler? Rojin'in kime ne zararı vardı ki? Niye böyle yaptılar? 24 kilometre uzağa gece o çocuk tek başına gitmez. Ben orayı görmedim. Ayrıca yurdun yanındaki göl derin değil. Eğer gitselerdi orada boğulma tehlikesi yoktu. 50 kilometre dalgıçlar ileri gidiyor, daha bir karıştı. Çocuğumun başına birileri bir şey getirmiş mutlaka. Zaten tek başına oraya gitmez. Oradan suya girse de oraya kadar gitmez. Bir vahşet vardır. Birileri mutlaka bir şey yapmış. Ben devletten bunu istiyorum. Bu vahşeti yapanları en yakın zamanda ortaya çıkarsınlar. Cezaları da idam olsun. Bir daha da Rojinler gitmesin. Acılara son verelim. Çocuklardan, kadınlardan ne istiyorlar?" diyerek kızının ölümüyle ilgili şüphelerini dile getirdi.
Rojin Kabaiş'in ölümü, Türkiye'de kadın cinayetleri ve şiddetine karşı mücadele edenleri bir kez daha harekete geçirdi. Aile ve kamuoyu, genç kızın ölümünün aydınlatılmasını ve sorumluların cezalandırılmasını talep ediyor.
Olayın aydınlatılmasının yanı sıra, Rojin Kabaiş'in ölümü, kadınların güvenliği ve toplumsal cinsiyet eşitliği konusunda derin bir tartışmayı da gündeme getirdi. Kadınlar, sokaklarda, evlerinde, eğitim kurumlarında ve her yerde güvenli hissetmelidir. Bu, bireysel çabaların ötesinde, devletin, toplumun ve her bireyin sorumluluğudur.